Aan de Eerste Minister van ons land

Vandaag richt ik mij tot u als burger van middelbare leeftijd, tevens als burger behorende tot de middenklasse, van dit land. Dit gemaakte land, dat ooit ontstaan is uit een internationale bemiddeling en moest dienen als moderator voor tegenstrijdige belangen tussen de omliggende machtsblokken. Dat het nadien nog twee keer ‘boel’ is geweest en dat die oorlogen voor een groot deel hier zijn uitgevochten, zou u eraan moeten herinneren, hoe broos de internationale status quo wel is. En het is niet het volk dat daar de oorzaak van is. De vijand is voor de meesten onzichtbaar. Laat me toe dit te elaboreren.

Maar eerst even naar de orde van de dag, ook wel belangrijk. De beleidsmaatregelen die genomen werden in verband met de corona-pandemie. Ik vind dat u geluk heeft een braaf en gedwee volk te besturen. We hebben ook een gesplinterde geschiedenis, we zijn niet van een chauvinistische identiteit doordrongen. Wij Belgen, zijn veel individualistischer en minder een volk. Niet dat we egoïstisch zijn, nee allerminst. Maar we doen wel dingen op onze manier en dat is niet noodzakelijk de van bovenaf uitgedokterde en voorgeschreven manier.

We zijn dus braaf maar dat lijkt maar zo. De geschiedenis heeft ons hard en sluw gemaakt. We laten ons als volk niet onderdrukken. We zoeken zijwegen. Een mode de vivre die niet alleen in onze genen zit ingebakken maar ook reeds decennia lang in onze regelgeving sluipt. De fameuze achterpoortjes. Het is niet zo dat we foefelaars zijn, het is dat we het zo niet kunnen hebben met van die onrechtvaardige regeltjes.

Ook zo met de corona-maatregelen. We doen gedwee onze plicht met maskertjes en handgel, waarvan de werkzaamheid onbewezen is, maar eigenlijk doen we ook gewoon verder onze zin daarzonder; hard werken en niet omzien.

U zult dat laatste graag horen, want bij de begrotingscontrole zult u zien dat heel veel kleine neringdoeners toch niet zoveel minder omzet gedraaid hebben, en een aardig aantal het zelfs stukken beter hebben gedaan. ‘t Es nog niet ool no de kloten is een werkelijk aangename realiteit.

Dat is goed, maar er is wel iets naar de kloten. Terwijl de noeste werkers voor hun boterham en die van hun kroost zijn blijven vechten, zijn zij gaandeweg steeds beter beginnen beseffen dat we niet goed bestuurd worden. Ach, politieke schandalen genoeg, met een aantal pijnlijke exponenten in de corona-crisis. Strategische voorraden mondmaskers die vernietigd werden en niet aangevuld, de dubieuze aankoop van mondmaskers bij een schimmige Luxemburgse firma die de geur van smeergeld helemaal over zich heeft, de aanstelling van een electoraal uitgespeelde Vandenbroucke om de branden aan te kondigen en door opkomende electorale sterren, de jonkies, te laten blussen, de illegale inrichting van onze gezondheidszorg (KB’s 78 en 79 uit 1967), het stringente optreden van politie en gerecht in verband met het naleven van corona-regelneverij, de négligence in het vervolgen van verkrachters, het gedoe met de zonnepanelen en dat laatste voorstel van de PS om de zieke pensioenkassen te lenigen met een regelrecht graaien in het spaargeld van de burgers. Ik lees maar even bloem in de recente rozentuin.

Er kwam mij een boek onder de ogen, getiteld, ‘De Belastingaanslag'¹ https://www.erikraeven.be/de-belastingaanslag/, waarin een ondernemer door de belastings-administratie ten onrechte belast wordt en daardoor ondertussen al meer dan tien jaar in armoede en miserie leeft. Zelfs de tussenkomst van een senator stop de pesterijen niet. Fouten bij de BTW administratie vertalen zich steeds in boetes. Terwijl ze zelf ook kunnen missen en als ze dat doen (en dit gaat op voor het geheel van door de overheid aangestelde), er totaal geen sancties voorzien zijn in de wet of in de procedures. Dit gaat ook op voor al wie werkt voor de rechtbanken. Dat maakt van een overheid een uitzuig-apparaat dat zich bij de geboorte van een kind vastzet als een bloedmijt en net zoveel zuigt dat de mens nog net kan overleven.

Uw steden, of eerder hun wegen, zijn walgelijk lelijk volgeschilderd met grote iconen die ervoor moeten dienen dat de automobilist zich niet welkom voelt. De lay-out van de steden is een wirwar van onlogische slaloms. Wegenwerken worden dikwijls slecht gecoördineerd waardoor het stedelijk labyrint nog erger wordt en je denkt dat je je soms beter met een katapult laat afschieten om in de stad te komen.

De wetgever bestraft bedrijven die geen GDPR papierwinkel kunnen voorleggen maar diezelfde overheid wil wel elkeens bankrekening kunnen uitpluizen. Dat is een flagrante schending van het beginsel dat de overheid haar eigen wetten moet respecteren. De samenstelling van belangrijke rechtscolleges zoals het grondwettelijk hof is corporatistisch gekleurd en de bochten waarin soms gedraaid wordt om scheve wetten er door te krijgen is groen lachwekkend.

De burger walgt van de politiek, en hij keert er zich van af. Vroeger hadden we nog monumenten die het land recht hielden en waarvan we wisten dat ze oneerlijk waren en andere broodheren dienden, maar het gedoogden omdat ze ook goede dingen deden (of dat toch op grotendeels positieve wijze zo konden verkopen). Nu worden we geregeerd door inhoudsloos ogende puppets die zichtbaar uitvoeren wat de verborgen oligarchen hen opleggen. Spitting image is soms echter dan de realiteit.

Dat we geregeerd worden vanuit een oligarchische realiteit is al lang geen conspiracy meer. Is het nu Bilderberg of World Economic Forum (WEF), doe geen moeite om het te ontkennen. De beweging die er voor moet zorgen dat het schaapachtige klootjesvolk meerwaarde produceert en netjes afdraagt aan een elite, als we het zo een naam mogen geven, is duizenden eeuwen oud² leestip: Against Oligarchy, Webster Tarpley – http://tarpley.net/online-books/against-oligarchy/. Telkens weer komt hetzelfde systeem van slavernij naar boven. Vroeger was dat gedwongen en zichtbaar grotesk. Nu is het fijnzinniger en via manipulatie. En het werkt want slechts weinigen hebben het door.

Ondertussen worden ondernemers en werkmensen (de middenklasse dus) voortdurend verder gepluimd via allerhande belastingssystemen zoals het VAA in mobiliteit en wonen. Be a Biden (of een echte liberaal) en schaf de onrechtmatige diefstal van Di Rupo af in verband met het het VAA dat kleine zelfstandigen moeten ondergaan als zij werken en wonen in hetzelfde pand. Bekijk ecologie langs de zuivere zijde in plaats van die van het vermanende vingertje van subsidie en taxering. De meeste zelfstandigen werken hard en hebben een joie de vivre in plaats van een kasteel, een dikke bak en een Hollywood jetset. We zijn een land van creatieve busy bees die zich jeunen in hetgeen ze doen en daarbij aardig wat gezond verstand aan de dag leggen. Ze vormen de basis van onze welvaart in een florerende maak-economie. Het heil komt jammer genoeg niet van een dienstensector die zichzelf al dan niet via dwingend wettelijke verplichting opdringt en nutteloos werk verricht³ de zgn. Bullshit-jobs, uit een boek van David Graeber. Een groot deel van die diensten worden trouwen reeds uitbesteed naar lage loon landen of zijn geïnformatiseerd. Weg jobs. Weg geprojecteerde welvaart.

De beste jobs zitten in de creatieve sfeer. En daar zijn wij juist zo goed in. Ons gebrek aan eenduidige geschiedenis en voorgeschreven cultuur belet ons op geen enkele manier om out of the box te denken, te creëren en zo de meerwaarde te bezingen. Ik vraag mij soms af of er bijvoorbeeld nog iets gebeurt in Frankrijk. Een land van traditie met een vrij groot centraal gezag. Ik grap soms eens dat Frankrijk binnenkort zo compleet uitgehold zal zijn dat Duitsland het kan opkopen en zo zijn hegemonie in de EU zal bevestigen. Als je ziet dat de Duitsers de laatste paar decennia vooral gewerkt hebben, en Oost-Europa voor hen hebben laten werken, weet je waar de economische zwaartepunten liggen in het Oude Continent.

Laat België, mede door zijn astronomisch staatsschuld (waar niemand nog lijkt van op te kijken), bij die overname geen package deal worden als ‘Bad Country’(naar analogie met de truck met Dexia). Want we zijn als volk een stuk meer waard dan een wingewest van Parijs. De manier waarop de politiek onze nationale assets gaandeweg heeft verpatst aan een economisch failliet machtsblok, zal haar op onaangename afgerekend worden.

We moeten niet kwaad zijn op die Duitsers, zij shaffen das zonder slag of stoot, als de meest productieve economie ter wereld. (Kijk maar eens hoe ze de scheve verhouding van de minderwaardige Oost-DM hebben rechtgetrokken.) We moeten daar niet over janken of jaloers over doen, als we vooruitgang willen, moet we het gewoon maar zelf doen. Met weinig natuurlijke bronnen, zal die vooruitgang komen uit onze mensen, uit onze creativiteit en werklust.

Ik noem dat zielewerk. We geven elke dag weer het beste van onszelf, we steken onze ziel helemaal in ons werk. Daar tegenover staat een overheid die eerder afremt. Met absurde systemen die de workflow hinderen. Zoals de met veel bravoure verkochte digitalisering van het contact van de burger met de overheid. Ja, er zijn goede zaken gebeurd, maar elke informaticus weet dat het digitale identiteitsbewijs technisch met haken en ogen aan elkaar hangt. Recent werd duidelijk met Brexit, dat PLDA (het zgn. enig document bij export) een schrijnende archaïsche pesterij is die we met al dat geld van Europa toch hadden kunnen op orde zetten in al die tijd dat de Britten ons gegeven hebben in hun secessie-strijd.

Elke ondernemer kan een boompje opzetten over regelneverij en ambetantenaren (sorry hé) die hun weg op obstructieve wijze kruisen. Je moet maar eens een huis of een industriegebouw willen zetten. Wie niet bang is van initiatief te nemen, wordt het wel gemaakt. Allemaal even bang, allemaal even onnozel. We zijn geen kleuters, alhoewel de wet en administratie dat soms anders laat uitschijnen.

We zijn ook geen pluimkiekens. Blijf dus met jullie poten af van onze meerwaarde. Ja, we willen gerust mee afdragen aan een goed werkende overheid, we willen de onfortuinlijke steunen. Maar we willen niet dat ons geld verdwijnt in projecten die ons als mensen niet ten goede komen. Ik verwijs naar het Missing trillions schandaal in de VS⁴ Er is bewezen dat de voorbije 20 jaar ongeveer 21 triljoen USD verdwenen is zonder verantwoording. Meer info op https://missingmoney.solari.com/, waarvan ik vermoed dat het ook in Europa bestaat. Als de rechters nu ook mogen hun vonnissen motiveren met vermoedens, mag ik dit ook. Ik verwijs ook dan slechts naar het topje van de ijsberg van schandalen dat onze nationale regimepers haalt.

Ik moet u niet alleen wijzen op de Laffer curve⁵ https://nl.wikipedia.org/wiki/Laffercurve, die illustreert dat bij stijgende belastingdruk, er dalende belastings-inkomsten zijn en lagere economische activiteit. Ik moet u ook wijzen op de Rahn curve⁶ https://en.wikipedia.org/wiki/Rahn_curve, die zegt dat er een optimaal punt is waar overheidsbeslag en groei gemaximaliseerd worden. Met andere woorden, een te groot overheidsbeslag remt de groei en de welvaart. Stem beide goed op elkaar af en u krijgt een welvarende, blije bevolking met een rijke overheid.

Tegen welvaartsdiefstal zijn we natuurlijk als volk goed tegen gewapend. Ontwijken en desnoods ontduiken, hoewel we over dat laatste wel bedekt blijven. Ook in de Wetstraat. Het is nochtans de kern van het verhaal, wat niet juist is, wordt ontweken. Daarin zijn we als volk creatief. De door de politiek haastig tesamengetimmerde koterij-wetgeving zit vol achterpoortjes. Peut, niks aan te doen hoor.

Never waste a good crisis. Interessante inzichten over economische crisissen worden onder meer gegeven in het boek ‘The Skyscraper Curse’⁷ https://cdn.mises.org/The%20Skyscraper%20Curse.pdf, waarin wordt gesteld dat een economische crisis onderweg is, elke keer de hoogste wolkenkrabber wordt gebouwd. Het is empirisch niet onjuist maar de essentie is dat op de economie dikwijls boomt omwille van een monetair stimulerende politiek, die dan meteen tot een bust leidt. Op dit moment hangen we aan het infuus van het goedkoop en het bijgedrukt geld. We varen met andere woorden wel op lucht. We zijn eigenlijk al een stuk armer maar we beseffen het niet. Het staat ook niet zo op onze bankrekening of effectenrekening, waarvan u ondertussen ook weet hoeveel potentieel die biedt. Saillant gevolg is dat elke keer er een crisis is, de overheid de gelegenheid te baat neemt meer te reguleren en dus onze individuele vrijheden te beknotten. Oorzaak en gevolg liggen dus bij dezelfde partij. Geen conspiracy hé?

Straks zijn we allemaal even arm. In UBI we succomb.

We gaan stilaan naar een twee-stromen economie. En daarmee recycleer ik een oude metafoor, die oorspronkelijk gebruikt werd om de spalt tussen arm en rijk weer te geven. Nu gebruik ik ze om de spalt tussen creatieve werkers en slavendrijvers te illustreren. De rechtmatige eigenaars van de meerwaarde laten zich niet meer zo eenvoudig bestelen door leugenachtige praatjesmakers, ondanks de steeds meer geraffineerde manipulatietechnieken. Geef toe dat de leugens soms ook belachelijk doorzichtig zijn, pour qui on nous prend?

Veel mensen lezen, kijken of luisteren niet meer naar de mainstream media hoor. En de dissidenten hebben zo hun eigen kanalen.

Ik besluit met een positieve noot.

De mens heeft zijn eigen lot in handen. De Belg beseft dat meer dan wie ook. Hij kookt zelf zijn potje en heeft daarbij weinig bemoeienissen nodig. Dat is de algemene uitkomst ook; de mens is niet slaafbaar. We zijn ons eigen baas, en het zal nooit lukken, noch met dwang, noch met geestelijke manipulatie, om het mensdom volledig te onderwerpen. Dat is niet gelukt in een gesloten collectivistisch systeem, dat lukt niet in een open marktsysteem en dat zal ook niet lukken in een technocratische maatschappij.

En dat is juist onze kracht en onze welvaart.