Als het gaat over het overheidsbeslag, dan beweeg ik mij misschien op glad ijs, want ik ga natuurlijk kritiek leveren en dat wordt vandaag de dag bestempel als ‘anti-overheidsdenken’.
Ik draag mijn schandvlek met trots.
Als we het hebben over een overheid, die meer dan 50 % van het BBP beheerst, dan heb je feitelijk een monopolie op meer dan de helft van de middelen in de economie. Die je afroomt door middel van allerhande belastingen en die je uitgeeft via een bureaucratisch systeem.
Ik wil hier de vergelijking opentrekken met het democratisch beslissingsproces, waar wie meer dan 50% van de stemmen (of aandelen als u wil) in zijn bezit heeft, aan de touwtjes trekt.
Wat de overheid uitgeeft, wordt niet via een vrije-marktwerking besteed. Hoewel de overheid zich wel begeeft op de vrije markt om goederen en diensten te kopen, is de beslissing om dat te doen het gevolg van bureaucratie, daar waar dit bij ondernemingen en consumenten berust op vrije-marktmechanismes zoals economisch (meerwaarde)nut of marginaal nut. Dat is uiteraard één van de redenen waarom de overheid ongeveer 30% van haar budget stomweg verspilt. Dit dixit OESO.
Maar een overheid, die dus op die manier meer dan de helft van de economie beheerst, dat moet toch ernstige repercussies hebben op een efficiënte allocatie van middelen, zoals toch verondersteld in onze moderne welvaartseconomie. Of toch de boeken die daarop ingaan.
Meer nog, geld is macht. Ook in de marktwerking. Geld dat wordt besteed bevoordeelt de partij aan wie het besteed wordt, want die zal daardoor floreren. Als een overheidsbureaucratie dus besluit geld te besteden aan die partij, en niet de andere partij, die eventueel een economisch betere partner zou zijn, dan verstoort dit de marktwerking. Het burocratische aspect tast ook de vrijheid aan. Want in een normale vrije marktwerking, zou de andere partij gecontracteerd worden.
Op die manier worden performante partijen benadeeld en minder performante partijen, mogelijks zombie-bedrijven, bevoordeeld. Ik voeg hier nog het achterpoortje van het smeergeld toe, waardoor overheidsgeld recta linea in onrechtmatige zakken verdwijnt. Wat pure diefstal is van gemeenschapsgeld. Ook dat is bureaucratie.
Merk ook op dat dit alles gebeurt zonder financiële verantwoordelijkheid. De overheidsbedieners zullen niet snel aansprakelijk gesteld worden voor de schade die veroorzaken omwille van foute allocatie-beslissingen. Ze worden uiteraard enerzijds gedekt door een bureaucratisch beslissingsproces, anderzijds door een compleet onverantwoordbare politiek. Dat staat in schril contrast met de verantwoordelijkheden die operatoren in de bedrijfswereld hebben, in de echte economie dus, nota bene nog in stijgende mate opgelegd door de wetgever, de Staat.
Maar wat dan met het gegeven democratie? Onze overheid wordt geregeerd door politieke partijen, die eens om de 4 jaar verkozen worden en daarmee worden we gesust dat we in een democratie leven. Daartussen heeft de kiezer weinig of niks in te brengen in het beleid. Of in het bestedingsgedrag van de overheidsinstellingen. Je kunt stellen dat dit anti-democratisch is. Zeker in het geval van een overheidsbeslag dat meer dan de helft bedraagt van het BBP.
Het wil feitelijk zeggen dat de overheid de macht heeft over de bestedingsbeslissingen van meer dan de helft van de economie zonder directe democratische inspraak van de kiezers. Dat wil dus zeggen dat de economie minstens tussen de verkiezingen anti-democratisch gedirigeerd wordt. Feitelijk maken die verkiezingen zelfs niet zoveel uit en zijn slechts over lange termijn verschuivingen te onderkennen. Bovendien zijn overheidsbeslag en overheidsbesteding nauwelijks verkiezingsthema’s. Het overheidsbeslag stijgt trouwens alleen maar. De bestedingscriteria zijn niet noodzakelijk publieke informatie. Ik geef als voorbeeld de geheime deals van de farmacie met het departement volksgezondheid.
Als we dan het thema van de CBDC’s erbij aankaarten, dus dat een overheid het gebruik van uw geld kan sturen, dan beslist de overheid mogelijks over ALLE bestedingen. Dan is de vrije markt voorbij en zitten we weer in Rusland. Het is niet moeilijker dan dat.
Dus het overheidsbeslag is een niet democratisch gegeven als het groter is dan de rest van de economie, heeft het een te grote impact op de vrije marktwerking en bijgevolg fnuikt het de democratie. Want die democratie bestaat maar bij gratie van een vrije economie.
Geld is nog altijd macht 1 daarbij denk ik aan de Gouden Regel: wie het goud heeft maakt de regels. .
References
| ↑1 | daarbij denk ik aan de Gouden Regel: wie het goud heeft maakt de regels. |
|---|